ποιηση

panoss67

06/04/2009, 18:22:54

υπαρχει δηνατοτητα δημιουργιας σελιδας με σκεψεις και ιδεες που θα ηθελα να παραθεσω για εκτιμηση και ερευνα πανω σε ολες τις εκδοχες της ελπιδας,
δεν εχω βρει μεχρι σημερα κατι που να με εκφραζει,
αλλα ειμαι απο την φυση μου αισιοδοξος,
μια φραση μου θα περιεγραφε την αισθηση μου απεναντι στην ζωη...
τιποτα, αχ! τιποτα, σαν κι αυτο τ'απεραντο μου τιποτα...

panoss67

06/04/2009, 18:59:06

ελπιδες υπαρχουν παντα και παντου
υπαρχουν καπου στον χρονο μας
υπαρχουν καπου στον χωρο μας
εγω δεν τις βλεπω πουθενα...

panoss67

06/04/2009, 19:08:44

φοβαμαι μοναχα τον εφιαλτη που μας κυριευει σ' ολη την ζωη μας
αυτον που δεν μπορουμε ποτε να ξεπερασουμε οτι κι αν κανουμε,
ειναι στο παρελθον που κυριαρχει σ' οτι πουμε κι οτι ακουμε.
δεν ειναι πουθενα στο παρον απλα γιατι δεν υπαρχει στ' αληθεια.
ειναι για το μελλον που δεν θα ερθει ποτε γιατι δεν το ξερουμε...

ROSEBUD

07/04/2009, 00:51:41

ποιο είναι το υποκείμενο στα παραπάνω τελευταια?η ελπίδα ή ο εφιάλτης?

κάτι που κάποτε διάβασα είναι ότι "η ελπίδα είναι αξία γι'αυτούς που ξέρουν ότι χάνουν"
και χμ...όσο το σκέφτομαι,μπορεί να είναι και σωστό...

Doureios-Ipnos

07/04/2009, 01:00:58

γτιατι βρε ροζι, ξερεις κανεναν που να μη χάνει?
αρα, όλους μας αφορα η ελπιδα.

ROSEBUD

07/04/2009, 01:17:00

ναι αλλά δεν αφορά μόνο το χάσιμο ντε και καλά...
πχ όταν ετοιμάζομαι να πάω για φαγητό στη μαμά μου ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ότι θα μου έχει ετοιμάσει ψαράκια
το οποίο δεν είναι και τόσο ανέφικτο και άπιαστο όνειρο,αφού ξέρει ότι τα ψάρια μου αρέσουν
(ανάθεμα κι αν ξέρω τι λέω τέτοια ώρα)
 

nounoukos

07/04/2009, 14:00:05

LittlePrince2s

07/04/2009, 14:03:04

Καλέ έχετε χαζέψει εντελώς;;;; Δηλαδή εσύ Ρόζυ..σύνελθε καλέεεε.. και σου έχω πεί.. μην τα κοπανάς το βράδυ γιατί πετάς κοτσάνες

[email protected]

07/04/2009, 20:01:34

amalthia

07/04/2009, 23:58:11

Η Ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
Σκέψου τώρα να έχεις και μιά πεθερά και να την λένε Ελπίδα...

ROSEBUD

08/04/2009, 00:31:38

 ναι αλλά αν λένε εσένα Ελπίδα??

amalthia

08/04/2009, 00:54:07

Μπά που τέτοια τύχη

panoss67

16/04/2009, 06:30:38

καποτε εκανα ονειρα
μετα εκανα πραξεις
και τωρα εχω αποτελεσματα.

πιστευα πως υπαρχουν χρωματα
το μαυρο να σκεπασουν,
και την ζωη πολυχρωμη
παιδια να διασκεδαζουν.
πιστευα πως υπηρχαν μουσικες
την διαθεση να φτιαχνουν
αντι ν'ακουω μηχανες
στους δρομους να ουρλιαζουν.
πιστευα πως υπαρχει ερωτας
οταν με κοιταξε στα ματια!

panoss67

16/04/2009, 06:36:28

ακομα ελπιζω
αυτος ο εφιαλτης να τελειωσει
αυτο τ'ονειρο ψεμματα να ειναι
ακομα ελπιζω
πως υπαρχουν ανθρωποι
καπου κρυμενοι πισω απο τα ατελειωτα εγω τους
ικανοι να κοιταξουν τους αλλους στα ματια
χωρις να προσπαθουν να πατησουν κανεναν.
ακομα ελπιζω...

ROSEBUD

16/04/2009, 10:42:39

μωρέ να δεις σαν ποιον μου φέρνει αυτό το ετούτο σου...

ROSEBUD

29/04/2009, 23:27:27

Μ'αρέσει άμα σωπαίνεις
επειδή στέκεις εκεί
σαν απουσία...

Κι ενώ μεν απ'τα πέρατα
με ακους
η φωνή μου εμένα δε σε φτάνει...

Μου φαίνεται ακόμα
ότι τα μάτια μου
σε σκεπάζουν πετώντας
κι ότι ένα φιλί,
μου φαίνεται,
στα χείλη σου τη
σφραγίδα του βάζει...

Κι όπως τα πράγματα όλα
ποτισμένα είναι
από την ψυχή μου,
έτσι αναδύεσαι κι εσύ
μέσα απ'τα πράγματα,
ποτισμένη
απ'τη δική μου ψυχή.

Του ονείρου πεταλούδα,
της ψυχής μου εσύ
της μοιάζεις έτσι,
σαν όπως μοιάζεις και
στη λέξη μελαγχολία,
καθώς ηχεί.

Μ'αρέσεις άμα σωπαίνεις
επειδή στέκεις εκεί
σαν ξενητειά...

Κι άμα κλαίς μου αρέσεις
απ΄την κούνια σου
πεταλούδα μικρή μου
εσύ

Κι ενώ μεν απ'τα πέρατα
με ακους
η φωνή μου εμένα
δεν μπορεί να σ'αγγίξει.

Άσε με τώρα να βυθιστώ
κι εγώ σωπαίνοντας
μες τη δική σου σιωπή.

Άσε με τώρα να σου μιλήσω
κι εγώ με τη σιωπή
τη δικιά σου
που είναι απέριττη
σαν δαχτυλίδι αρραβώνων
και που λάμπει
σαν αστραπή.

Είσαι όμοια με τη νύχτα
αγάπη μου,
η νύχτα που κατηφορίζει
έναστρη.

Απόμακρη και τόση δα
και απ΄τ'αστέρια φτιαγμένη
είν'η δικιά σου σιώπή.

Μ'αρέσει όταν σωπαίνεις
επειδή στέκεις εκεί
σαν απουσία...
μακρινή κι απαρηγόρητη,
σαν να σε σκέπασε χώμα

Μια λέξη μόνο αν πεις,
ένα χαμόγελο
μου αρκεί
για να πανηγυρίσω
που είσαι εδώ κοντά μου
ακόμα.
 

Doureios-Ipnos

30/04/2009, 00:28:49

πολυ ωραιο αυτο ροζι :)

Luminita

30/04/2009, 02:07:46

Ωραιαιαιο, Ροζι, πολυ ωραιο, εσυ το εγραψες?

nounoukos

30/04/2009, 08:31:52

ειναι πολυ ωραιο.

ROSEBUD

30/04/2009, 12:22:31

ναι το άτιμο....

το έγραψε ο Πάμπλο Νερούντα

[email protected]

03/05/2009, 14:56:00

μου θυμίζει πολύ Ελύτη

nounoukos

07/05/2009, 10:39:57

Οι άλλοι αναδεύαν ακόμη τα τραπουλόχαρτα καυγάδιζαν πάνω σε
   διάφορες εικασίες
ργώ ξέκοψα απ'την παρέα τους, κάθησα στο παράθυρο, δεν άκουγα
   τις μικρές γκρίνιες τους
αφουγκραζόμουν το χτίσιμο της πύλης. Τότε κατάλαβα - είπε ο
   Βλάσης -
οτι δεν έλειπα. Κατάλαβα
οτι δεν ήμουν μόνος^. τόνιωσα
είμουνα το μικρό δάχτυλο στο μεγάλο δεξιό χέρι
έσφιγγε την αξίνα το σφυρί το σίδερο
το μπράτσο το κοντάρι το λαιμό

μαζί κ' εγώ
δεν έδωσα τίποτα στο θάνατο
κι αυτά κ' εκείνα τάδωσα στη ζωή
είχα δίκαιες αξιώσεις
το στραβό το παραδέχτηκα
δεν έκανα το σοβαρό πιότερο απ'όσο χρειαζόταν
δεν έκρυψα το θαυμασμό μου^. "πω, πω", φώναξα
"αχ, αχ", εκανα σαν μου τρυπούσαν το πλευρό
έξυσα τη μύτη μου φτερνίστηκα βλαστήμισα φώναξα ζήτω
φώναξα και πάλι ζήτω
χάραξα με το νύχι του αντίχειρα στις φλούδες των δέντρων και
   στους τοίχους τ' όνομά μας
αν ήθελα να σφαντάξω μπορύσα να πετάξω
ξέρω καλά τα μυστικά των πουλιών όπως και της σιωπής
προτίμησα ση γη κάουμαι κατάχαμα στο ζεστό  χώμα
μοιράζομαι τη μοίρα τους, την παλεύω
είπα ναι και κόκκινο
όπου έπρεπε είπα όχι στους άλλους και σε μένα
έχω τη λαδωμένη τραγιάσκα του Λένιν μια οδοντόβουρτσα μια
   τσατσάρα
φτιάχνω σταμνιά τσουκάλια αγάλματα με αργιλόχωμα
φτιάχνω με λυγαριά και καλάμι καλάθια για τ' αυγά και τα μήλα
φτιάχνω ποιήματα για μικρούς και μεγάλους, πεθαμένους κι αγέννητους
δουλεύω
κοιμάμαι ελάχιστα δεν προφταίνω
δουλεύω υπερωρίες
αγάπησα αγαπήθηκα αγαπάω αγαπιέμαι
δουλεύω και δουλεύω
είμαι άνθρωπος εντάξει δηλαδη.

Έτσι είπε ο Βλάσης μόνος στο παράθυρο.
Γονάτισε να δέσει το κορδόνι του.
Μια στάλα έπεσε στο παπούτσι του. Δεν έβρεχε.

Ο δίκαια περήφανος - άνθρωπος του καιρού μας. Αυτόν τον ακούσαμε.
Αυτόν τον πιστέψαμε κι ας μίλαγε μέσα του. Τον αγαπήσαμε.
Γειά σου, του είπαμε. Γειά σας, είπε. Και τίναζε με τόνα δάχτυλο 
τη σκόνη στα γόνατά του. Γειά σας, ξανάπε.


Γιάννης Ρίτσος, απόσπασμα απο την "Πύλη".

nounoukos

07/05/2009, 11:44:39

α στο καλο... εγραψα κι ενα ακομα κατεβατο και δεν ποσταριστηκε..
 

LittlePrince2s

07/05/2009, 12:32:13

Σε καταλαβαίνω... ξέρεις τί τράβηξα για να ποστάρω όλη τη Σονάτα του Σεληνίφωτος???

LittlePrince2s

07/05/2009, 12:32:44

*Σεληνόφωτος

nounoukos

07/05/2009, 13:22:01

καλε, εκεινο όλο και κάπου  θα υπήρχε στο ιντερνετ!
εκτος κι αν το ηθελες να το εμπεδώσεις..
σχετικο-ασχετο,
έχω ακούσει ενα τραγούδι που εχει στην εισαγωγή του απαγγελία αποσπάσματος της σονάτας.
μήηηηπως εχει πέσει στην αντίληψή σας κάτι;

Doureios-Ipnos

07/05/2009, 14:07:19

αυτο το χετε ακουσει?

ROSEBUD

08/05/2009, 15:38:53

το βράδυ θα βγάλω το λαπτοπίδιο στο μπαλκόνι να αγναντέψει και κείνο την πανσέληνο και θα το ακούσω τότε,μαζί και το νουνουκοτράγουδο

μάλλον να εξαφανίσω τις σήρυγγες από τη γύρα ε??

LittlePrince2s

08/05/2009, 19:32:42

Ναι ! Το έψαχνα πάρα πολύ καιρό και μου το είχε βρεί τελικά ο Νούνου.. και το είχα κατεβάσει.. αλλά μετά... κάηκε το πισί μου.... :((((
Θα το ξανακατεβάσω όμως.. γιατί η Μελίνα ΕΙΝΑΙ μοναδική...

nounoukos

08/05/2009, 20:27:23

akounadeis τι επαθες ρε μικρη......
 

LittlePrince2s

09/05/2009, 14:18:43

Ευχαριστώωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω

ROSEBUD

29/05/2009, 17:37:25

και μια καλή μετάφραση στα αγγλικά που βρήκα για το ποίημα του Νερούντα της σελ 2..
σε ό,τι γλώσσα και να μεταφραστεί,δύσκολο να μη συναρπάσει άνθρωπο
είναι αριστούργημα...

I like for you to be still
It is as though you are absent
And you hear me from far away
And my voice does not touch you
It seems as though your eyes had flown away
And it seems that a kiss had sealed your mouth
As all things are filled with my soul
You emerge from the things
Filled with my soul
You are like my soul
A butterfly of dream
And you are like the word: Melancholy

I like for you to be still
And you seem far away
It sounds as though you are lamenting
A butterfly cooing like a dove
And you hear me from far away
And my voice does not reach you
Let me come to be still in your silence
And let me talk to you with your silence
That is bright as a lamp
Simple, as a ring
You are like the night
With its stillness and constellations
Your silence is that of a star
As remote and candid

I like for you to be still
It is as though you are absent
Distant and full of sorrow
So you would've died
One word then, One smile is enough
And I'm happy;
Happy that it's not true

nounoukos

29/05/2009, 18:03:44

η μετάφραση αυτή ειναι πιό πιστή στο πρωτότυπο;
θελω να πω.. μπροστα σε αυτη την μεταφραση, η ελληνική φαινεται να ειναι πιο "ελεύθερη".
ειναι έτσι άραγε;
ειναι τόσο πλήρες αυτό το ποίημα, ειναι σαν ύμνος.
σαν ομολογία  παράδοσης.

 

ROSEBUD

29/05/2009, 23:39:31

πού να ξέρω βρε νουνού τι λέει το πρωτότυπο?γρι καταγρί από Ισπανικά!το μόνο που ήξερα ήταν εκείνο του Χούλιου....αμπράθαμεεεεεε
ομολογία παράδοσης λες ε?χμ.....